Жоғары молекулалы қосылыстар химиясы

Жоспар:

  1. ЖМҚ пәні және оның ғылыми маңызы
  2. Табиғи полимерлер – тіршілік арқауы

Қолданылатын әдебиеттер тізімі.

Негізгі

1 .Б.А.Бірімжанов. Жалпы химия, Алматы 2001ж.

  1. Ахметов Н.С. Общая и неорганическая химия – М. Высшая школа,2005.
  2. Глинка Н.К. Жалпы химия, Алматы, 1982ж.
  3. Шоқыбаев Ж.Ә. Бейорганикалық және аналитикалық химия. Білім, 2003ж.
  4. Бейорганикалық химия практикумы. Ж.Ә.Шоқыбаев, З.О.Өнербаева, Г.С.Камиева, Ж.Р. Кожагулоова. Алматы, 2003ж
  5. И.Г.Хомченко Сборник задач и упражнений по химии для ср.шк. 2000г
  6. А.И.Горбуров. Теоретическая основыы общей химии. М.,2001 г.
  7. К.Аханбаев. Химия негіздері. Алматы. 1985ж.
  8. Н.Е. Кузззьменко, В.В. Еремин, С.С. Чуранов Химия. М. 2002.
  9. Н.Л.Глинка. Задачи и упражнения по опщей химии. Ленинград. 2000.
  10. Алексеев В.Н. Курс качественного химического палумикроанализа.- М.,1973
  11. Логинов Н.Я., Воскресенский А.Г., Солсдкин И.А Аналитическая химия-М.,1979.
  12. Крешков А.П Основы аналитической химии-М 1976,1,2,3
  13. Алексеев В.Н. Количественный анализ-М 1972.
  14. Оспанов Х.К., Абланова Е.К және т.б. Физикалық химия, Алматы, Қазақ Уни. 2002ж.
  15. Қоқанбаев Ә. Қысқаша физикалық химия курсы, Алматы, 1996ж.
  16. Стромберг А.Г., Семченко Д.П., “Физическая химия”,-М. Высшая школа, 1988г.
  17. Қоқанбаев Ә. Қысқаша физикалық химия курсы. Алматы, 1996ж.
  18. Утелбаев Б. Химия 1,2,3 том., Алматы, 1998ж.
  19. Фридрихсберг Д.А. Курс коллоидной химии. Л. Изд. Химия, 1984г
  20. Петров А.А., Бальян Х.В., Трощенко А.Т. Органическая химия. М., 1974.
  21. Перекалин В.В., Зонис С.А. Органическая химия. М.: Просвещение, 1982.
  22. Терней А. Современная органическая химия. – М., 1979.
  23. Ибраев М.Н., Сарманова К.А., «Органикалық химия негіздері». Алматы, «Рауан», 1980.
  24. Нейланд О.Я. Органическая химия. – М., 1990.
  25. Несмеянов А.Н., Несмеянев Н.А. Начала органической химии. – М.:1974. – т.1,2.

Лекция мәтіні:

1.ЖМҚ пәні және оның ғылыми маңызы

Жоғары молекулалы косылыстарды кыскаша ЖМҚ деп стандартты атауға немесе «полимерлер» деуге болады. Полимерлер (грек. «поли»көп, «мерос»бөлшек) ондаған жөне жүздеген мың, кейде миллиондаған атомдардан түратын үлкен молекулалар:

Атомдар санының өзгеруіне қарай макромолекулалардың сапалық қасиеттерінде де ерекшеліктері болады. Химиялық таза полимерлердің макромолекулалары қайталанып отыратын құрылым буындарынан құралады:

Құрылым буындарының саны полимерлену дәрежесі —п деп аталады, оның сан мәні 1000-нан 1 млн-ға жуық болуы мүмкін. Іс жүзінде кез келген полимерлер — құрамы жөне химиялық құрылысы бірдей, тек құрылым буын саны әр түрлі бірнеше макромолекуланың қоспасы. Егер құрылым буындары әр түрлі болса, онда сополимер деп атайды. Полимер синтезделетін кіші молекулалы зат мономер деп аталады.

2.Табиғи полимерлер — тіршілік арқауы.

Бастапқы философтар, кейіннен өткен ғасырдың табиғат зерттеушілері табиғаттың әр алуан құбылыстарын бақылай келіп, бар әлемді минерал, өсімдік және жануарлар әлемі деп үшке бөлген. Ой жіберіп қарасақ, бар жануар және өсімдік дүниесі үлкен молекулалық қосылыстардан, немесе полимерден тұрады екен. Оқырмандар, әрине, белок, ДНК, биополимерлер тірі организмнің негізі екенін жақсы біледі. Сондықтан да полимерсіз өмір жоқ десек артық болмайды.

«Ac адамның арқауы» дейміз. Алғаш тіршілік ете бастағанынан адам нені қорек еткен? Әртүрлі шөп тамырлары, жануар, құс еті. Бұлардың бәрі де полимерлі құбылыстар.

Алғашқы қауым адамдарды еңбек құралы және қару ретінде тас, ағаш және жануар сүйектерін қолданғаны мәлім. Ағаш пен сүйек — табиғи органикалық полимерлер.