Есептеу техникасының дамуы жылдам әсер етуші және бағдарлама арқылы басқарылатын электронды машиналардың пайда болуы, бағдарламалау өнерінің пайда болуы ондық және басқа санау жүйелерінің терең әрі мақсатты зерттелуін талап етті.
1950 жылдардағы математиктер мен есептеу машиналарын құрастырушылардың алдындағы өзекті мәселе қолданбалы бағдарламалау және жаңа есептеу құрылғыларын, шығарушылардың талаптарына сай келетін санау жүйелерін табу және есептеу тәсілдерінедеген көз қарас қысқа мерзімде өзгерді.
Ежелгі интеллектуалдық шеберліктің бірі арифметикалық санаудың б.з. да дамуы мүмкін екен. Сандарды бейнелеу әдісін және оған сәйкес сандарға қолданылатын ережелер жинағы санау жүйесі деп аталады. Барлық санау жүйелері позициялы және позициясыз болып екіге бөлінеді.
ЕКІЛІК САНАУ ЖҮЙЕСІНІҢ НЕГІЗІ
Негізі q=2 болып есептелетін екілік санау жүйесі ең кіші санау жүйесі болып есептеледі. Бұл жерде сандардың цифрлық түрінде жазылуы үшін позициялық принцип қолданылады.Екілік санау жүйесінде әр цифрдың мәні бір разрядтан келесі разрядқа өткен кезде екі есе көбейеді.
Екілік санау жүйесінің ресми түрдегі ашылуы Г.В.Лейбництің атымен байланыстырылады. Ол 1703 жылы екілік сандармен арифметикалық операциялардың орындалу ережелері жайлы Memories de L Academie Royale des Siences атты мақала жариялады. Г.В.Лейбниц екілік санаужүйесін тәжірбиелік есептеулерде қолдануға емес, тек теориялық мәселелерді шешуде пайдалануды ұсынған.
ХХ ғасырдың 30 жылдарының басына дейін екілік санау жүйесі қолданбалы математикадан тыс болды.Құрылысына қарай қңай әрі берік механикалық құрылымдардың қажеттігі екілік санау жүйесін тереңірек зерттеуге себеп болды. Алғашқы екілік есептеу машиналары Франция мен Германияда құрастырылды. Есептеу құрылғыларының жобасын жасаған АҚШ та тұратын инженер Дж.Атанасов деген болгар болған. 1937 жылы электр магниттік негізінде екілік есептеуіш машинасын Дж.Штибиц құрастырды.